السلام عليكم انا حكايتى بدات من و انا طفلة صغيرة تقريبا عندى 12 لما كنت بخس و حالتى الصحية سيئة و بعد لف و تحاليل اكتشفت ان عندى سكر و ابتديت اخد حقن انسولين و مرت سنين لحد ماكبرت و بقى عندى 20 سنه و اتجوزت و هنا عندى معاكم وقفة صغيرة و هى اننا كنا بنقول لاى عريس من قبل مايدخل البيت انى عندى سكر و دى نصيحة لكل بنت عندها سكر (اوعى تخبى)
المهم اتجوزت و طبعا لانى عندى سكر اهل جوزى كانوا متحفزين لموضوع الحمل و مستيين يشوفوا ايه الللى حيحصل عدى شهر و نص على جوازنا و ساعتها سمعت جوزى بيقول لواحد قريبة اننا لسه ملحقناش و نستنى شويه الحقيقة انا اتصدمت انهم حتى بيتكلموا فى الموضوع ده و دعيت ربنا و قلت يارب متخليش حد يشمت فيا و اكرمنى يا رب و عدى شهر كمان و جه معاد البريود و اتاخرت و طبعا شكينا ان فيه حمل و راح جوزى جرى جاب اختبار الحمل المنزلى و دى كانت اول غلطة نعملها البريود اتاخرت يومين فطبعا الحمل مبان فى الاختبار و ساعتها اتصدمت و عيطت و قلنا خلاص نستنى انها تيجى...............
استنينا يوم اتنين تلاته و برده مجاتش و ساعتها ابتدت الاراء التضاربة اللى يقول روحوا لدكتور و اللى يقول ده اكيد حمل متتحركيش من السرير و اخدنا اسبوع عالحال ده و كل يوم تعبى بيزيد لحد ماقررنا نروح لدكتور و ساعتها خدت اول صدمه
الدكتور كشف بالسونار و قاللى مبروك انتى حامل بس الحمل ضعيف لانك جيتى متاخرة و بتنزفى بقالك فترة و كتبلى مثبتات و قاللى نعمل اللى علينا و اى حاجة اتصلى بيه
نزلت من عند الدكتور و انا حالتى النفسية سيئة و ندمانه انى سمعت نصايح كل واحد شوية اخدت العلاج و بعد يومين جالى مغص رهيب عمرى ماحسيت بالالم ده طول عمرى استمر لمده 3 ساعات و انا بموت وطبعا بدل ماانزل اروح لدكتور ام جوزى منها للله تقولى دكتور ليه انتى كويسه و كانوا بيقولوا ساعتها انى بتدلع و استمريت عالحال ده لحد تانى يوم الصبح لحد مالقيت دم و حتت دم متخلطه كتير بتنزل و بعديها الالم خف بس طبعا فهمت انى سقطت روحت للدكتور كتبلى على دوا عشان ينضف الرحم
عدى حولى 3 شهور كمان و انا بدعى ربنا انه يكرمنى و يعوضنى خير و فلا البريود اتاخرت و كنا انتعلما من التجربة اللى فاتتت حاجتين
اولا انى اعمل تحليل حمل رقمى بعد تاخيرها بيومين و مستناش
ثانيا اننا مانقولش لاهل جوزى غير لما اروح لدكتور عشان التدخلات الللى حصلت قبل كده
و فعلا عملنا كده و رحت لدكتور قالوا عنه انه كويس و عيادته كانت مليانه و مشيت معاه 8 شهور من العذاب
لااسف فى خلال الشهور دى كنت فى اسوا حالاتى النفسيه لان اهله منهم لله كانوا مخلييين حياتى جحيم مشاكل مستمرة |(مش عايزة احكى تفاصيلها) لكن شفت اسوا ايام حياتى كنت والله متاكدة انى عندى حاجه فى المخ من كتر الصداع اللى محدش يقدر يستحمله و البيه الدكتور يقولى عادى ضغطك عالى قلللى الملح شوية اقولة انا بقيت شبة مابحطش ملح ولا باكل يقولى عادى وانا من اول الشهر الخامس رجلى ورمه بشكل فظيع و برده يقوللى ده من تقل البيبى
و عدت الايام لحد الشهر التامن و قبل 10 ايام من معاد الولاده فجاة لقيت البيبى مش بيتحر ك خالص استنيت يوم و جربت كل النصايح عشان يتحرك مفيش فايده نزلت انا و ماما و جوزى رحنا للدكتور الاقى الدكتور المحترم سافر عمرة رمضان
ساعتها بقينا محتارين نعمل ايه لحد مافكرنا نروح لدكتور تانى مشهور اوى عندنا رحنا لللدكتور و كنت مرعوبة و هو بيحط السونار على بطنى و سكت شويه و قالللى الجنين عايش ساعتها كنت حقوم اتنطط من كتر الفرحه بس فرحتى ماتمتش لانه قال تنزلوا حالا تعملوا دوبلر وانا مستنيكوا فى العيادة
ساعتها حسيت ان فيه حاجه غلط و نزلنا و احنا مرعوبين عملنا الدوبلر و رجعناله بص شوية فى الاشعة و قال الجنين كويس روحى و تعالى بعد 10 ايام اولدك انا استغربت و قلتله بس ده مش بيتحرك فى بطنى خالص قاللى نامى على ضهرك و انتى تحسى بيه و الغريبه ان ملامح وش الدكتور ماكنتش تطمن خالص
نزلنا و روحنا و لحد تانى يوم برده مافيش اى حركه و انا ادعى ربنا و اعيط لحد مافجاه لقيته خبط فى بطنى خبطه جامده كنت حطير من الفرح بس بعدها سكت خالص و تانى يوم كان شكلى غريب جسمى ازرق و منفخ و نتصل بالدكتور مايردش لحد مارد علينا و قاللنا تعالوا بكرة الصبح
كانت ليه طويييييييييييييييله و روحناله و اول ماحط السونار على بطنى الكلام وقف فى لسانه و مكانش عارف ينطق انا بصيتله و قلتله مات صح؟؟؟؟ قاللى ايوة ولازم تولدى قيصرى عشان عندك تسممم حمل انا مش عارفة نزلت من عنده ازاى ولا عارفة اتماسكت ازاى ربنا ادانى قوة غريبه انى اصبر و مقولش غير ان لله وانا اليه راجعون و رحنا المستشفى وولدت و رجعت البيت وامى معايا دخلت شقتى لقيت لبس ابنى اللى كنت محضراة فى كل مكان حوليه حسيت انى حتجنىى واللى جننى اكتر ان اهل جوزى اللى كانوا السببب فى اللى حصلى بحرق دمى على طول هم اللى زعلانين لانى وانا فى البنج كنت بقول هم عملوا فيا كده ليه انا معملتش حاجه
عدت ايام صعبة و طويله و كئيبة كل حاجه كنت جايباها و فرحانه بيها كانت بتفكنى بابنى اللى ماشفتهوش و عدى 3 شهور و ابتدينا نفكر فى الحمل تانى و فى الوقت ده كانت اخت جوزى اللى كانت من اهم اسباب اللى حصلى اتجوزت و حملت من اول شهر و ابتدت البريود عندى تتاخر و نفتكر انه حمل وبعدين تيجى رحت للدكتور اللى ولدنى طلب منى شويه تحاليل عملناها و رحناله بص للتحاليل و قاللى لااسف انتى مش حتحملى غير بعلاج كتير انا نزلت من عنده منهارة لتانى مرة كنت فى قمه الحزن رحت انا و جوزى عند امى و ساعتها قلتله انا مش رايحة لدكاترة تانى حتى لو ماحملتش قاللى ماشى نعمل اللى انتى عايزاه و فى نفس الشهر برده البريود اتاخرت قلت برده مش رايحه لدكاترة حتى لو مجاتش فضلنا كده كام يوم و بعدين لقيت جوزى بيقوللى ماتيجى نعمل تحليل و ايا كانت النتيجة بس نبقى عرفنا و عملنتا التحليل و هنا كانت المفاجئة انا حامل للمرة التالته جرينا انا و جوزى بالتحليل على الدكتور و كنا فى قمه السعاده لحد الشهر التالت
ابتدت تحصل حاجة غريبه كل اعراض الحمل بتختفى و مش حاسة باى تعب رحنا للدكتور عشان ناخد تالت صدمه الدكتور قال بصراحه كيس الحمل فاضى نزلنا من عنده رحنا لدكتور تانى و للاسف اكد نفس الكلام و قالنا احنا حنستنى كام يوم يمكن ينزل من غير عملية و كتبلى دوا غالى عشان ينزله و عدى كام يوم و نزل و رحت للدكتور تانى قالى كده خلاص و الرحم نضيف بس استنى شويه لما ترتاحى قلتله انا عازاك تشوف الدوبلر بتاع ابنى اللى مات هو فعلا كان كويس الدكتور بص فى الاشعة و قالى طبعا لا حالته كانت باينه فى الاشعه و كان الدكتور لازم يولدك يوم ما رحتيله و يحطة فى الحضانه
و ساعتها اتاكدت ان الدكتور شارك فى قتل ابنى حسبى الله و نعم الوكيل فيه و كان كمان عايز يزهمنى انى مش ححمل غير لما اتعالج عندى بس الدكتور اللى رحتله اخر مرة ده طلع راجل محترم و قاللى يابنتى انتى جربتى كل الصفحات الوحشة فى كتاب الحمل و ان شاء الله المرة الجايه ربنا يكملك على خير مشى و ماتجيش غير وانتى حامل
عدى كام شهر وانا فى عذاب اخت جوزى جابت توام و ابتدى الاستفزار و المعايرة و جرح مشاعرى بكا الطرق ابتدت حالتى الصحية و النفسيه تسوء جدا و ابتديت اقطع الاكل خالص و ارجع بشكل مستمر لحد مادخلت المستشفى و الدكتور قال انتى عندك قرحه فى المعدة و محتاجه فترة علاج طويله و ايحصلش فيها حمل و اتعالجت فعلا لمده سنه و ابتديت افكر فى الحمل تانى و ربنا كرمنى لرابع مرة بس كانت غير كل مرة
قرررت انى اتلاشى كل الغلطات اللى فاتت انا و جوزى رحنا للكتور من اول يوم و رحت لكتور باطنه عشان السكر و الضغط و قرحه المعدة كنا بنعد الايام و كل مايعدى شهر نحمد ربنا مرينا بصعوبات جامده و الحمل كان حيضيع مننا كذة مرة بس ربنا كان بيستر
لحد الشهر التامن و قرب معاد الولاده الدكتور طلب دوبلر عشان يشوف حاله الجنين عملنا الاشعة و لانى دراستى انجليزى فهمت من التقرير ان حاله الجنين مش كويسه اوى رحنا للدكتور قال احنا م حنقدر نستنى يومين و تولدى
و جه اليوم اللى استنيته كتير كنت فرحانه و مرعوووووووووبه دخلت اوضه العمليات و طلبت انى اخد بنج نصفى لان معدتى كانت حتتعب من البنج الكلى و فتحوا بطنى و طلعوا الطفل و استنين انى اسمع صرخته لكن ماصرخش
انا كل اللى فكراه انى صوتى م طالع و امنا بقول هو مابيعطش ليه هو مات برده و محدش بيرد عليا و كلهم متلميين حواليه و دكتور الاطفال بيحاول يفوقه و فجاه سمعت صرخته يااااااااااااااه كانت اسعد لحظة فى حياتى و سمعتهم بيقولوا لازم يروح الحضانه بسرعة و غيبت عن الوعى
قالولى بعدها انى حصلى تشنجات و كنت بموت بس ربنا كتبلى انى اعيش و اول ما فقت قلتلهم فين ابنى ماما قالتلى فى الحضانه قلتلها انتوا بتكدبوا عليا هو مات بس انتوا مش عايزين تقولوا الدكتور قال خلوها تقوم تشوفه عان نفسيتها تتحسن و قمت فعلا شفته و كنت مش مصدقه نفسى
و بالليل الدكتور قال لازم اروح البيت واسيبه قلتلهم انا مش مروحه تانى من غيرة بس الدكتور قال هو لازم يستنى و فعلا روحت سعيده و حزينه انه مش معايا و عدى اسبوع لحد ماجه تليفون الدكتور بيقول الولد كويس تعالوا خدوه
انا مش عارفة قمت من السرلاير ازاى مش حاسة بالم ولا تعب و جه ابنى و نور حياتى كلها الحمد لله
الحمد لله جبت ابنى من 3 سنين هو طبعا جه ضعيف و بيتعب كتيرو مرضعش طبيعى بس الحمد لله على كل شىء و طبعا ابنى كبر و كل شويه حد يقولى جيبيله اخ او اخت بس طبعا فكرة الحمل نفسها بترعبنى ادعولى ربنا يخلينى لابنى و يخليه ليه و يباركلى فيه لانى كمان السنه اللى فاتتت حصلتلى حادثة جامده و لسه بتعالج لحد دلوقتى
منقووووووووووووووووووووووووووووووووووول بااماااااااااااااااااااااااااانه
رد مع الاستدلال
كتبت بواسطة سحر الغلا
الروابط المفضلة