تسمحولى أحكيلكم عن مشكلة للأسف منتشرة جدا و لازم يبقى لها حل





مشكلة سفر الزوج





للأسف من أكتر من 30 سنة - لما بدأ التفكير المادى يضغى على العقول - بدأوا الأباء يسيبوا بيوتهم و زوجاتهم و أولادهم و يسافروا علشان يحوشوا فلوس و يجيبوا كل الكماليات





طبعا الموضوع دة من أوله لأخره كله كوارث و أضرار بتصيب جميع أفراد الأسرة :

فياما سمعنا عن أبناء انحرفوا بسبب غياب الأب

و سمعنا عن أزواج تزوجوا و أنجبوا و كونوا أسرة تانية فى البلد اللى هما فيها و نسيوا اللى سافروا علشانهم أصلا

و سمعنا عن الزوجات اللى استولوا على شقى أزواجهم و منهم كمان اللى طلبت الطلاق و تزوجت غيره بفلوسه





و حكايات و حكايات ... و نقعد نقول

" ما هى الفلوس مش كل حاجة .. عملت لهم ايه بقى الفلوس "

و لكن

الأزواج لسة بردوا بيسيبوا بيوتهم و يسافروا





و دة ليه ؟





لأن كل الحكايات دى فيه جنبيها حكاية تانية عكسها تماما :

فيه أزواج .. بعد غربة طويييييييييلة .. بيرجعوا .. و بيتلم شمل الأسرة تانى ..

لا بيكون اتجوز على مراته .. و لا مراته بتستولى على تحويشة عمره الا اللى بيجيبه لها أو يكتبه باسمها عن طيب خاطر ..

و زى ما اعتكف الزوج فى شغله لتأسيس الأسرة مادياً ، اعتكفت الزوجة فى بيتها على تربية أولادها و أحسنت ربايتهم

و البنات بتتجوز عرسان محترمة و تتجهز أحسن جهاز و يتعمل لها أشيك فرح .........

و الأولاد بيتعلموا أرقى تعليم و يكملوا الماجستير و الدكتوراه و يبقوا عرسان كاملين من كله عندهم الشقة و الشبكة و المركز الإجتماعى .......

و الزوجة بتبقى جنبها جوزها ، و حواليها ولادها ، و طلباتها أوامر ...........

و البيت ( أو الفيللا ) بقى عمران بالكماليات و الخدم .................







و هو الواحد ممكن يعوز ايه أكتر من كدة ؟







النموذج دة موجود بالفعل ..

و بكترة

و هو اللى بريقه بيغطى على الحكايات التانية و بيخللى الأزواج يسافروا و الزوجات تزق أزواجها زق علشان يمشى ..







لأنهم ما يعرفوش انه فيه ثمن هيفضل يتدفع لآخر العمر







ثمن غير مرئى

غير كل اللى بيتقال و اللى بيتحكى .. و لكنه ما يقلش خطورة عنهم





تعرفوا ايه هو الثمن دة ؟





- يتبع -

للأسف الثمن دة ما ينفعش يتصنف .. أو يتوصف .. هو يتحس بس

تيجوا نسمع الزوجات بتقول ايه ؟

" هدومى و حاجتى اتكركبت على بعضها .. ما هو خد نص الدولاب علشان يحط حاجته "
" ما بقتش عارفة أخد راحتى مع أصحابى .. و لا عارفة أخرج و لا أتكلم فى التليفون زى الأول "
" مهما أقول له الولاد مش واخدين على كدة مافيش فايدة .. جاى يربيهم تانى بعد ما كبروا و اتربوا و خلاص ؟ "
" أنا خلاص مش قادرة أتحمل .. من ساعة ما رجع و طلباته ما بتخلصش و أنا مش واخدة على كدة "
" كل شوية يخرجنى مع زمايل الغُربة بتاعته و زوجاتهم .. طيب هما عشرة عُمر مع بعض ، أنا مالى بيهم ؟ .. أنا عايزة أخرج مع أصحابى أنا ، و لما أطلب منه كدة يقول لى : ما أعرفش أزواجهم و مش بانسجم معاهم "
" أنا شاعرة انه غريب عنى "
" كل حاجة بيحب ياكلها أو يعملها عكسى أنا و الولاد تماما .. و كنا بنيجى على نفسنا علشان كا بيقعد شوية و يمشى ، لكن دلوقتى مش هينفع ، هنستحمل لإمتى ؟ "
"أنا خدت على نومتى فى سريرى لوحدى .. و شاعرة انه جه زحم الدنيا علىّ "

-----------------------------------------------------------------------


تيجوا نسمع الأبناء بيقولوا ايه ؟

" ماما هى اللى كانت بتعمل لى كل حاجة .. بابا زمان كان هو اللى بيجيب لنا الفلوس .. و دلوقتى بعد ما اشتغلت أنا اللى بأجيب لنفسى الفلوس "
" أنا ماليش ذكريات مع بابا .. و لا حتى صور ، هما كام صورة كدة .. زايه زى أى ضيف كان بييجى عندنا .. بيلعب معانا و يفسحنا و يجيب لنا اللى احنا عايزينه .. ما فيش حاجة أكتر من كدة أقدر أفتكرها له علشان أحكيها لأولادى عنه "
" أنا بأحب أنكل ( ... ) أكتر من بابا .. هو اللى كان بيتكلم معايا ، و نتناقش فى مواضيع كتير ، و صححلى أفكار كتير .. هو اللى فاهمنى و بيحس بىّ .. لكن بابا عمره ما كان موجود لما كنت بأحتاجله .. و لغاية النهاردة بيعاملنى كأنى لسة طفل صغير "
" بابا لما رجع لخبط لنا كل نظام حياتنا كله "
" أنا مش واخدة على بابا خالص .. شاعرة ان فيه راجل غريب فى البيت "
" احنا حاجة و بابا حاجة تانية خالص "
" عُمر ما بابا راعانى و أنا مريض .. ماما هى اللى كانت بتبقى جنبى و هو كان بيبعت فلوس و بس .. دلوقتى و هو عجوز و مريض ، ماما بردو جنبه و أنا مش مقصر معاهم فى الفلوس .. بتلومونى على ايه ؟ أنا مش فاهم "

-----------------------------------------------------------------------


تيجوا نسمع الأزواج بيقولوا ايه ؟


" أنا شاعر انى ضيف تقيل على قلبهم "
" أولادى و مراتى مش واخدين علىّ .. حاسس انى غريب وسطهم "
" مش قادر أتأقلم على أسلوبهم و مش عارف أعودهم على أسلوبى "
" مش بيعتبرونى جزء من حياتهم "
" شاعر انى ماليش أى دور وسطيهم "
" أسرار مراتى و ولادى بينهم و بين بعض و أنا برة الملعب "


-----------------------------------------------------------------------

و ناس كتير تقول :
" علشان قلة لقاهم ببعض "
أبدا و اللهِ
فلى صديقة كان جوزها بييجى 4 أيام كل شهر و كانت تقول لى :
" بييجى يلخبط لى حياتى .. أقعد طول النهار أغسل فى هدومه و أحضر له فى حاجته و أكل ياخده .. و ألف معاه على أهله و معارفه ...... مش 4 أيام ؟ بس بتطلع عينى فيهم .. ببقى بأقول امتى يمشى بقى "
و هو يرد و يقول :
" هو مش كل زوجة بتعمل الحاجات دى بردو .. أنا مش فاهم أنا تاعبها فى ايه ؟ .. ما أنا كمان تعبان و شقيان علشانها باقية الشهر .. "
و الأولاد يقولوا :
" بابا لما بييجى حياتنا بتقف لأن ماما بتتلخم ببابا لوحده فى ال 4 أيام دول .. علشان كدة ما بنحبوش ييجى "



و واحدة جوزها كان بييجى كل شهرين أسبوع كانت تقول لى :
" عايزنى أفضل واقفاله فيه فى المطبخ ليل و نهار .. ممكن يقومنى بدرى أو نص الليل علشان أشوى و أحمر .. حرام .. "
و هو يرد و يقول :
" بطنى بتتعب من أكل المطاعم و ببقى نفسى فى لقمة حلوة ، مش من حقى أكل من ايد مراتى اليومين اللى بأقعدهم ؟ .. حرام .. "
و الأولاد يقولوا :
" احنا متعودين ناكل فى أوقات تانية غير اللى هو متعود عليها ، و هو بيجبرنا ناكل معاه ، .. دة غير ان الأكل اللى هو بيحبه احنا مش متعودين عليه "



و واحدة جوزها كان بييجى الخميس و يمشى الجمعة كانت بتقول :
" فجأة كدة لقيته انفجر فينا أنا و الولاد .. و قعد يزعق و يقول : " النظام دة مش عاجبنى .. دة يتعمل .. و دة ما يتعملش " و كلم مدرسين الولاد و لخبط المواعيد .. و هو ماله ؟ .. أنا اللى بأعمل كل حاجة و أنا اللى أنظم المواعيد باللى يناسبنى أنا "
و هو بيقول :
" فجأة شعرت انى ماليش أى دور فى البيت .. مجرد واحد بييجى ينام و يمشى تانى يوم .. كلام الأولاد كله لأمهم بس و أنا مافيش حاجة بأشارك فيها ولادى .. كلامهم لى " صباح الخير - تصبح على خير - حمدلله على السلامة يا بابا - مع السلامة يا بابا " مش أكتر من كدة "
أما الأولاد فقالولى :
" بيحشر نفسه فى حاجات هو أصلا ما يعرفش عنها حاجة "



و واحدة صاحبتى كانت عندها 4 أولاد لما كانوا يمرضوا أو تحصل مشكلة .. كانت تقول لى :
" أنا تعبانة و هاتجنن و خايفة و دة كل فين و فين على ما يتصل .. كل يوم بيعدى بأشعر ان المشاعر الحلوة بتختفى و يتحط مكانها ضيق و خنقة منه "
و هو كان بيقول لى :
" بقت كل مكالماتنا صريخ و بكاء .. أنا بأبقى هأتجنن و هأموت من القلق على الأولاد و هى بدل ماتطمئنى تقلقنى و تعصبنى أكتر "
أما واحد من أولادهم قال :
" أنا بأحب ماما علشان هى اللى دايما بتاخد بالها منى ، انما بأكره بابا علشان سايبنا لوحدنا "

-----------------------------------------------------------------------


و الحكايات كتييييييييييييييييييير قوى
الواحد بيقف محتار مش عارف يقول لهم ايه


مين غلطان ؟


ما هو أصل فى النهاية لا يصح الا الصحيح
الأسرة لازم تتبنى على أساس سليم .. الأساس دة :
((( أب + أم )))
لو طلع البنيان على عمود واحد بس و وازن نفسه على كدة ، مش هينفع نحفر تانى علشان نحط عمود تانى جنبه
مش هيبقاله لازمة .. و لا مكان
هيبقى " أوفر لود " على الكل
لا حد قادر يتحمله
و لا له علاج